رایة الهدی

در اين برنامه با با بيان مشكلات مختلف امنيتي فرهنگي و اقتصادي كه كشورها در استفاده از ايميلها و جستجوگرهاي چند شركت معروف آمريكايي با آن روبرو هستند اين پرسش مطرح شد كه بر خلاف خيلي از كشورهايي كه به سمت ايميلهاي ملي و موتور جستجوي ملي رفته اند چرا در كشور ما كه حساسيت بيشتري را هم در اين خصوص بايد داشته باشد هنوز گام مهم و موفقي در اين زمينه برداشته نشده است؟

 

 

 

 

مهندس انصاري معاون توسعه شبكه سازمان فناوري اطلاعات ميهمان اين برنامه در پاسخ به اين سوال گفت: در دنيا صدها و هزاران پست الكترونيكي و موتور جستجو وجود دارد ولي تعداد انگشت شماري از آنها فراگير شده و همه كاربران دنيا از آن استفاده مي كنند و در ايران هم به همين ترتيب است. وي با اشاره به اينكه اساسا توليد يك محصول نرم افزاري كه بخواهد چنين سرويس حجيمي و با كاربران ميليوني را در حوزه پست الكترونيكي يا موتور جستجو ارائه كند كار پيچيده اي است گفت: سرويس دهنده هاي برتر جهاني داراي محصولات نرم افزاري خيلي پيشرفته و زير ساختهاي بسيار كاملي هستند و از طرفي از مدل هاي قوي و موفق اقتصادي و كسب و كار استفاده مي كنند كه به بقاي آنها كمك كرده است اما در در كشور ما اگر جستجو كنيد در طي اين سال ها، ارائه دهندگان متعددي براي سرويس دهي آمدند ولي نتوانستند هزينه هاي بالاي كار را تحمل كنند و از طرفي هم هيچوقت نتوانستند مدل كسب و كار مشخصي براي كارشان داشته باشند.

 

 

انصاري در پاسخ به اين انتقاد مجري ثريا كه خيلي از كشورها هستند كه با وجود همين پيچيدگي هايي كه وجود دارد موتور جستجوي ملي طراحي كردند و استفاده مي كنند و پيچيدگي موتور جستجوي ملي پيچيده تر از فناوري فضايي و هسته اي نيست در حالي كه در رشته نرم افزار و سخت افزار نيز جوانان نخبه ما مشغول به تحصيل هستند و عدم نتيجه موفق بيشتر نشان دهنده آن است كه سياستگزاريهاي ما مشكل دارد نه اينكه مسئله پيچيده اي باشد و از عهده موضوع به صورت فني بر نياييم گفت: اساسا يك خدمت اگر بخواهد از فضاي آزمايشگاهي بيايد در فضاي واقعي بايد جغرافياي كار را مشخص كنيم. و به هر حال تاكنون شركتهايي كه آمدند نتوانستند در اين عرصه دوام بياورند، مدلهاي كسب و كارشان با موقعيت كشور همخواني نداشته است و با ريسكها و خطر پذيري هاي بالا مواجه شدند و نتوانستند ادامه دهند و وزارت فناوري ارتباطات دو سه سالي است كه در اين حوزه با همكاري مجموعه هاي مرتبط يك سري فعاليتهاي خوبي را شروع كرده است . وي در پاسخ به اينكه چرا بعد از اين همه مدت از ورود اينترنت تنها دو سه سال است كه كار جدي شروع شده است گفت البته قبل از اينكه اينترنت به اين صورت در داخل كشور بيايد ما شبكه هاي ارتباطي داشتيم به نام شارع 1 كه نسل بعدي اش شارع 2 بود. شارع 2 پروژه اي بود كه پست الكترونيكي داشت و اوايل دهه هشتاد فعال شد ولي بنا به دلايلي كه بيشتر فكر مي كنم در هدف گذاري بود تنوانست ادامه دهد و مقارن هم بود با پيدايش موتورهاي جستجوي قوي مثل گوگل و اين سرويس موفق نشد ادامه پيدا كند.

 

 

بخشنامه ممنوع شدن استفاده از ايميل هاي خارجي توسط وزير ارتباطات و فناوري اطلاعات موضوع ديگري بود كه مجري در اين خصوص اين سوال را مطرح كرد كه چرا با وجود اينكه سه ايميل معرفي شده داخلي ايران، پست و چاپار به خصوص ايميل پست و ايران شرايط چندين مرحله اي و واريز وجه را براي پذيرش دارند و طبيعي هم هست كه با وجود عدم دستيابي آسان از سوي مخاطب در مقايسه با ايميلهاي خارجي با استقبال مواجه نشوند اين بخشنامه بدون توجه به آماده بودن شرايط صادر شده است؟ و چرا اگر اين ايميلها براي كاربري دولتي بوده اند به صورت ملي اعلام شده اند؟

انصاري نيز در پاسخ به اين پرسش گفت: خيلي از بانكها و اپراتورهاي داخلي براي ارسال صورت وضعيت و يا براي ارسال اطلاعات افراد از ايميلهاي خارجي استفاده مي كردند كه براي اينكه جلوگيري شود از خروج اين اطلاعات به خارج از كشور اين بخشنامه صادر شد. ارائه دهندگان موجود هم همين 3 تا ايميل هستند كه البته غير از چاپار دو تاي ديگر ماموريتهايشان تفاوت دارد. درگاه ايران يا ايميل ايران اساسا براي مديران دولتي ساخته شده و در حوزه ماموريت دولتي تعريف شده و لازم بود كه براي ثبت نام اطلاعات كاملي از كاربران دريافت كند و بنا نبود جنبه عمومي داشته باشد ولي بنا بر نيازي كه فضاي عمومي كشور داشت اين حالت عمومي پيدا كرد به هر صورت اين فرم درخواست اطلاعات به صورت ابرازي است و كنكاشي در تاييد اطلاعات و صحيح بودن آن نمي شود

شركت پست هم بايد به خاطر ماموريتهايش درست مثل فضاي واقعي بايد اطلاعات اظهاري داشته باشد و نياز به اطلاعات كامل و صحيحي دارد و بايد هويت شخص اظهار شود.